مقاله23_مفرداتمالك
ريشه يابي:
تبارشناسي:
معناشناسي:
موارد كاربرد قرآني:
- ملك به معناي قدرت در سوره ي اعراف آيه88 : قل لا املك لنفسي نفعاً و لا ضراً. [تفسير طبري در تفسير اعراف آيه88]
- ملك به معناي غنا و ثروت در سوره ي مائده آيه20 : جعلكم ملوكا يعني اغنيا و اهل ثروت.
- ملك به معناي امارت در سوره بقره آيه247 : و قال لهم نبيهم ان الله قد بعث لكم طالوت ملكا.
- ملك به معناي نبوت در سوره بقره آيه 251 : و ايته الله الملك و الحكمه.
- ملك به معناي ضبط در سوره ياسين آيه 71: اولم يروا انا خلقنا لهم مما عملت ايدينا انعاماً فهم لها مالكون يعني ضابطون عليها [تفسير طبري، ج10، ص462]
- ملك به معناي خزانه در سوره ي حديد آيه2و 5: و له ملك السموات و الارض و لله ملك السموات و الارض [آل عمران/189] يعني خزائن آسمان ها و زمين.
- ملك به معناي عهد و علم در سوره ي طه/87 : قالوا ما اخلفنا موعدك بملكنا يعني به عهد ما و علم ما.
- ملك به معناي اذن خواستن ملائكه از آنها در سوره انسان آيه20: اذا رايت ثم رايت نعيما و مُلكا كبيرا. [طبري، ج12، ص371]
- ملك به معناي ملك اليمين در سوره نساء آيه 36 : و ما ملكت ايمانكم
- ملك به معناي فضيلت و منزلت در سوره صاد آيه35 : رب اغفرلي وهب لي مُلكا.[8]
مترادف و متضاد مالك:
معناي اصلي مالك:
نعبد:
ريشه يابي:
معناشناسي:
دریافت فایل جهت کپی مطلب از ctrl+A استفاده نمایید نماید
|